MA ในการย้ายถิ่นและความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรม (Campus-Erasmus Mobility)

European Master in Migration and Intercultural Relations (EMMIR) เป็น Erasmus Mundus Joint Master (EMJM) ในแอฟริกา-ยุโรป-เอเชียแห่งแรกในการศึกษาการย้ายถิ่น และดำเนินการร่วมกันโดยพันธมิตรชาวแอฟริกันสามราย ชาวยุโรปสี่ราย และชาวเอเชียสองราย ได้แก่ มหาวิทยาลัยโอลเดนบูร์กในเยอรมนี มหาวิทยาลัยแห่ง Stavanger ในนอร์เวย์, University of South Bohemia ในสาธารณรัฐเช็ก, University of Nova Gorica ในสโลวีเนีย, Ahfad University for Women ในซูดาน, Mbarara University of Science and Technology ในยูกันดา, University of Witwatersrand ในแอฟริกาใต้ และ Mahanirban Calcutta Research Group และ Rabindra มหาวิทยาลัย Bharati ในอินเดีย พวกเขาร่วมกันจัดหาเนื้อหาและโลจิสติกส์สำหรับ EMMIR ในฐานะโปรแกรมการศึกษาแบบบูรณาการอย่างสมบูรณ์พร้อมองค์ประกอบต่างๆ ของการสอนร่วมกันและมอบปริญญาโทร่วมที่ลงทะเบียนกับ EQAR (European Quality Assurance Register for Higher Education) EMMIR เป็น EMJM ที่ร่วมทุนโดยสหภาพยุโรปภายใต้ Erasmus+ Key Action 2

เหตุผลของ EMMIR มาจากการสังเกตว่าสังคมการย้ายถิ่นฐานในศตวรรษที่ 21 ต้องการผู้เชี่ยวชาญในการจัดการและไกล่เกลี่ยกับความท้าทายและความต้องการต่างๆ ภัยคุกคามและโอกาสที่เกี่ยวข้อง คำตอบสำหรับความท้าทายของสังคมการย้ายถิ่นจำเป็นต้องพบในระดับวัฒนธรรม สังคม กฎหมาย การเมือง เศรษฐกิจสังคม และเศรษฐกิจ อันที่จริง มีคำถามมากมายที่ยังไม่ได้รับคำตอบเกี่ยวกับการย้ายถิ่นฐานไปยัง/ในยุโรป ความยากลำบากในการพัฒนานโยบายทั่วไปของยุโรป ความต้องการที่ชัดเจนสำหรับนโยบายที่อิงตามหลักฐาน ทั้งหมดนี้มีอิทธิพลต่อวาทกรรมการย้ายถิ่นฐาน ยุโรป. การย้ายถิ่นเป็นมิติที่ชี้ขาดของความท้าทายทั่วโลก และมีความจำเป็นสำหรับวาทกรรมที่มุ่งเน้นอนาคต – ในเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการย้ายถิ่น สงคราม (พลเรือน) และการบังคับย้ายถิ่น หรือการแพร่ระบาดและการย้ายถิ่น ล้วนเชื่อมโยงกับความไม่สมดุลของอำนาจ คำถามของ การเข้าถึงเทคโนโลยีและข้อมูลจากมุมมองหลังยุคอาณานิคม ความหลากหลายที่เพิ่มขึ้นของวาทกรรมเกี่ยวกับการอพยพย้ายถิ่นและความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมในยุโรปและทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งตามการแบ่งแยกเหนือ-ใต้ทั่วโลก และเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างแอฟริกา-เอเชีย กำลังสร้างรูปแบบความรู้และการไกล่เกลี่ยที่ค่อนข้างใหม่ ความตระหนักใหม่เกี่ยวกับความสำคัญของการย้ายถิ่นและผู้ย้ายถิ่น รวมถึงผู้ลี้ภัย ผู้ถูกค้ามนุษย์และผู้พลัดถิ่น นำไปสู่ความต้องการใหม่สำหรับความเชี่ยวชาญ และเป็นผลให้ตลาดแรงงานมีความต้องการเพิ่มขึ้นสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านการย้ายถิ่นและการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม นักการเมืองและเจ้าหน้าที่ รวมทั้งองค์กรภาคประชาสังคมกำลังแสวงหาแนวทางแก้ไขสำหรับประเด็นนโยบายการย้ายถิ่นฐาน และขอให้ผู้เชี่ยวชาญทำการวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ การผลิตความรู้ และการถ่ายทอดความรู้ไปสู่การใช้งานจริง

ความคล่องตัวของนักเรียนเป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่สำคัญของโปรแกรม หลักสูตรสองปีเริ่มต้นที่มหาวิทยาลัย Oldenburg ประเทศเยอรมนีในภาคการศึกษาแรก ในภาคการศึกษาที่ 2 นักเรียนทั้งหมดจะย้ายไปที่มหาวิทยาลัย Stavanger ประเทศนอร์เวย์

ในภาคการศึกษาที่ 3 นักเรียนจะเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยพันธมิตรที่พวกเขาเลือก พวกเขาจบหลักสูตรและฝึกงานตามโครงการ ก่อนภาคการศึกษาสุดท้าย การประชุมเสนอข้อเสนอร่วมกันในโอลเดนบูร์กนำไปสู่การจัดตั้งกลุ่มนิเทศต่อเนื่องในภาคการศึกษาที่ 4 เพื่อสนับสนุนการวิจัยและการเขียนวิทยานิพนธ์

สถาบันที่นักศึกษาสามารถเรียนภาคการศึกษาที่ 3 และ 4 ได้แก่

• มหาวิทยาลัยโอลเดนบวร์ก ประเทศเยอรมนี
• มหาวิทยาลัยสตาวังเงร์ ประเทศนอร์เวย์
• มหาวิทยาลัย Nova Gorica ประเทศสโลวีเนีย
• มหาวิทยาลัยเซาท์โบฮีเมีย สาธารณรัฐเช็ก
• Ahfad University for Women, ซูดาน
• มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี Mbarara ประเทศยูกันดา
• มหาวิทยาลัย Witwatersrand ประเทศแอฟริกาใต้
• มหาวิทยาลัยรพินทรภารตี ประเทศอินเดีย"